The Effect of Operating Table Tilt on Ultrasonographic Ligamentum Flavum Measurements and Block Success Prior to Spinal Anesthesia in Pregnant Patients

Objective: During pregnancy, changes occur in vertebral anatomy as well as maternal physiological changes that occur in every system. The aim of this study is to compare the ligamentum flavum (LF) lengths and the success rates of spinal interventions made from the longest LF interval of pregnant women in neutral and 10° lateral tilt positions with measurements from different vertebral levels using preprocedural ultrasonography in cesarean neuraxial anesthesia.
Methods: The study was carried out with 50 pregnant patients who were scheduled for cesarean section under spinal anesthesia after the approval of the local ethics committee. The patient was seated sideways with her feet hanging down. When the lateral tilt angle of the table is 0° and 10° measurements were made at L3-L4 and L4-L5 levels. Ligamentum flavum, skin-LF distance and interlaminar space were measured. Afterwards, spinal anesthesia was performed at the longest measurement level of LF and at the table angle.
Results: At the L3-L4 and L4-L5 levels, LF lengths at 0° table tilt were compared with the LF lengths at 10° lateral tilt position, a significant increase was observed at 10° (p=0.001, p=0.001). According to the condition of applying spinal anesthesia from the angle and interval where the LF is the longest in the study; 54% of the procedures were performed in the L3-L4 level 10° lateral tilt position and 46% of the procedures were performed in the L4-L5 level 10° lateral tilt position. In the 10° lateral tilt position, there was no difference between the L3-L4 and L4-L5 intervals between the number of trials and needle guidance.
Conclusion: As a result, using preprocedural vertebral ultrasound and 10° lateral tilt in neuraxial procedures in pregnant women will allow to easily determine the longest interval of LF and to perform successful neuraxial anesthesia with the least number of attempts.

Gebelerde Ameliyat Masasına Verilen Eğim Derecelerinin Spinal Anestezi Öncesi Yapılan Ultrasonografik Ligamentum Flavum Ölçümlerine ve Blok Başarısına Etkisi

Amaç: Gebelikte her sistemde ortaya çıkan maternal fizyolojik değişiklikler gibi vertebra anatomisinde de değişiklikler meydana gelir. Bu çalışmanın amacı, sezaryen nöraksiyel anestezisinde işlem öncesi ultrasonografi kullanılarak farklı vertebral seviyelerden alınan ölçümlerle nötr ve 10° lateral tilt pozisyonlarındaki gebelerin ligamentum flavum (LF) uzunluklarını ve LF’nin en uzun olduğu aralıktan yapılan spinal girişimlerin başarı oranlarını karşılaştırmaktır.
Yöntem: Çalışma yerel etik kurul onayı sonrasında, spinal anestezi altında sezaryen planlanan, 50 gebe hasta ile gerçekleştirildi. Hasta ayağı aşağı sarkacak şekilde yan oturtuldu. Masanın eğim açısı 0° ve 10° iken L3-L4 ile L4-L5 seviyelerinden ölçümler yapıldı. Ligamentum flavum, cilt LF arası mesafe ve interlaminar aralık ölçüldü. Ardından LF’nin en uzun ölçüldüğü seviyede ve masa açısında spinal anestezi işlemi yapıldı.
Bulgular: Masa eğimi 0° iken L3-L4 ve L4-L5 seviyelerindeki LF uzunlukları, 10° lateral eğim pozisyonundaki LF uzunlukları ile karşılaştırıldığında, 10°’de anlamlı artış izlendi (p=0.001, p=0,001). Çalışmada yer alan LF’nin en uzun olduğu açı ve aralıktan spinal anestezi uygulanması şartına göre; işlemlerin %54’ü L3-L4 seviyesi 10° lateral eğim pozisyonunda, %46’sı ise L4-L5 seviyesi 10° lateral eğim pozisyonuda gerçekleştirildi. Tüm işlemlerin yapıldığı 10° lateral eğim pozisyonunda, L3-L4 ve L4-L5 aralıkları arasında spinal anestezi girişim ve iğne yönlendirilmesi sayısı arasında fark olmadığı görüldü.
Sonuç: Sonuç olarak, gebelerde nöraksiyel işlemlerde uygulama öncesinde vertebral ultrasonografi ve 10° lateral eğimden faydalanmak LF’nin en uzun olduğu aralığı kolayca saptama ve en az girişim sayısı ile başarılı nöraksiyel anestezi yapılmasını sağlayacaktır.