The Association Between Burnout and Job Satisfaction Among Intensive Care Nurses: Exploring Influencing Factors

Objective: To determine the relationship between job satisfaction (JS) and burnout syndrome among intensive care unit (ICU) nurses, and examine the factors influencing burnout and JS.
Methods: After ethical approval, a questionnaire form, the Maslach Burnout Inventory (subscales D: Depersonalization, PA: Personal Accomplishment, and EE: Emotional Exhaustion) and the Minnesota Satisfaction Questionnaire (subscales IS: Intrinsic Satisfaction, ES: Extrinsic Satisfaction, and GS: General Satisfaction) were administered to volunteer nurses working in adult level 3 ICUs in eight tertiary hospitals in Ankara.
Results: Four hundred forty-nine nurses participated in the study. Burnout subscales were negatively correlated with JS subscales (p<0.05). With increasing age, burnout decreased in both D and PA subscales; as years of experience increased, burnout decreased in the PA subscale. Female nurses, nurses without children, and those working less than 40 hours had lower burnout on the PA subscale (p<0.05). Nurses who did not have health problems, transport and financial difficulties, who had social support, and who chose their profession purposely had lower EE and D scores (p<0.05). Nurses working in internal medicine ICUs, who were married, healthy, chose their profession, and had social support had higher JS scores (p<0.05).
Conclusion: Among ICU nurses, JS decreases as burnout increases. Factors influencing burnout and JS include age, sex, marital status, parenthood, health status, social support, voluntary career choice, type of ICU worked in, experience, working hours, and financial and transport difficulties.

Yoğun Bakım Hemşirelerinde Tükenmişlik ve İş Doyumu Arasındaki İlişki: Etkileyen Faktörlerin Araştırılması

Amaç: Yoğun bakım ünitesi (YBÜ) hemşirelerinde iş doyumu (İD) ve tükenmişlik sendromu arasındaki ilişkiyi belirlemek ve tükenmişlik ve İD'yi etkileyen faktörleri incelemek.
Yöntem: Etik kurul onayı sonrası, Ankara’daki sekiz üçüncü basamak hastanenin erişkin 3. düzey YBÜ’lerinde çalışan gönüllü hemşirelere bir anket formu, Maslach Tükenmişlik Envanteri (alt ölçekler D: Duyarsızlaşma, KB: Kişisel Başarı, DT: Duygusal Tükenme ) ve Minnesota Doyum Anketi (alt ölçekler IS: İçsel Doyum, ES: Dışsal Doyum ve GS: Genel Doyum) uygulandı.
Bulgular: Araştırmaya 449 hemşire katıldı. Tükenme alt ölçekleri İD alt ölçekleri ile negatif korelasyon gösterdi (p<0,05). Yaş arttıkça hem D hem de KB alt ölçekleri; deneyim yılı arttıkça da KB alt ölçeğinde tükenme azaldı. Kadın, çocuğu olmayan ve 40 saatten az çalışan hemşireler KB alt ölçeğinde daha düşük tükenmişliğe sahipti (p<0,05). Sağlık sorunu, ulaşım ve ekonomik zorluğu olmayan, sosyal desteği olan ve mesleğini isteyerek seçen hemşirelerin DT ve D tükenme puanları daha düşüktü (p<0,05). Dahiliye YBÜ’de çalışan, evli, sağlıklı, mesleğini kendi seçen ve sosyal desteği olan hemşirelerin İD puanları daha yüksekti (p<0,05).
Sonuç: Yoğun bakım ünitesi hemşireleri arasında tükenmişlik arttıkça İD azalmaktadır. Tükenme ve İD’nu etkileyen faktörler arasında yaş, cinsiyet, medeni durum, çocuk sahibi olma, sağlık durumu, sosyal destek varlığı, gönüllü kariyer seçimi, çalışılan YBÜ’nin türü, deneyim, çalışma saatleri, ekonomik ve ulaşım zorlukları yer almaktadır.