Ortalama Trombosit Hacmi Kardiyak Arest Sonrası Hedefe Yönelik Hipotermi Uygulanan Hastalarda Mortalite için Belirteç Olarak Kullanılabilir mi?

GİRİŞ ve AMAÇ: Mevcut kılavuzlar, Kardiak arest sonrası (PKA) hastalarda klinik sonuçları iyileştirmek adına orta derecede Hedefe yönelik sıcaklık tedavisi (HYH) önermektedir. HYH alan hastalarda sağkalım ile ilgili bir prognostik değer tam olarak belirnememiştir. Bu çalışma, HYH uygulanan PKA hastalarında OTH ile mortalite arasındaki ilişki değerlendirmeyi amaçlamıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif olarak tek merkezde yapılan bu çalışmamıza, kardiyak arest geçiren ve 6 saat içinde için HYH uygulanan 15 hasta dahil edildi. HYH, 48 saat boyunca 34 °C'lik bir hedef sıcaklıkta tutuldu. İlk 96 saat içinde PKA hastalarının karakteristik özellikleri ve OTH ile ilgili tüm veriler incelenip kayıt altına alındı.
BULGULAR: 15 hastanın 11'i (%73,3) hastanede kaldığı süre içinde öldü. T0,T1,T2,T3,T4 24 saat aralıkları ile toplam da 5 defa hemogram değerlerine bakıldı. RDW değerleri hariç tüm değerlerin zaman içerisinde değişimi anlamlı olarak tespit edildi (P<0,05). Hayatta kalan hastalar ölen hastalara göre değerlendirildiğinde sadece OTH T1,T2 ve T4 değerlerinde istatiksel olarak anlamlı değişimler görüldü. T4 OTH eşik değeri olarak 7,63 olarak tespit edildi. (AUC= 1,00,% 95 CI: 1,00–1,00, p = 0,004,% 100 duyarlılık ve% 100 özgüllük).
TARTIŞMA ve SONUÇ: OTH'deki HYH sonrası ikinci gün değerleri, HYH ile tedavi edilen PKA hastalarında sağkalımın bağımsız bir belirleyicisidir. Bu hastalarda sağkalımı tahmin etmek için OTH değişikliği kullanılabilir.

Mean Platelet Volume Could it Be Used as a Predictive Marker for Mortality in Post Cardiac Arrest Patients Undergoing Targeted Temperature Management?

INTRODUCTION: Current guidelines recommend a period of moderate targeted temperature management (TTM) for post cardiac arrest patients (PCA) to improve clinical outcomes. A prognostic value related to survival in patients receiving TTM was not fully established. In this study, we aimed to investigated the relationship between MPV and mortality in PCA patients undergoing TTM.
METHODS: This was a single-center, retrospective cohort study included 15 patients with out-of-hospital cardiac arrests who underwent TTM for PCA within 6 h of cardiac arrest. Hypothermia was maintained for 48h at a target temperature of 34°C. We examined all data about PCA characteristics as well as MPV on the first 96 hours from admission.
RESULTS: Of the 15 patients, 11 (73,3) died during hospital stay. T0, T1, T2, T3, T4 24 hour intervals with a total of 5 times hemogram values were examined. The change of all values except RDW values over time was found to be significant (P <0.05). When evaluated according to the surviving patients, only MPV T1, T2 and T4 values showed statistically significant changes. T4 MPV cut-off of 7,63 best separated survivors and decedents (AUC=1,00, 95% CI: 1,00–1,00, p=0.004 with a sensitivity and specificity of 100% and 100%, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The second day after MPV in TMM is an independent predictor of survival in PCA patients treated with TTM. A MPV change can be used to predict survival in these patients.