Amaç: Önceden var olan damarlardan yeni kan damarlarının oluşması olarak tanımlanan anjiyogenez hem fizyolojik hem de patolojik durumlarda hayati bir rol oynar. Anjiyogenezi etkileyebilecek ajanları anlamak, anjiyogenezin düzensiz olduğu hastalıkların tedavisinde çok önemlidir. Bu çalışma, yaygın olarak kullanılan bir inhalasyon anesteziği olan ve anjiyogenez ve embriyonik gelişim üzerindeki etkileri tam olarak anlaşılamayan sevofluran üzerine odaklanmaktadır. Amacımız, ex-ovo civciv korioallantoik membran modelini kullanarak sevofluran maruziyetinin anjiyogenez üzerindeki etkisini değerlendirmektir.
Yöntem: Bu modelde döllenmiş tavuk yumurtaları 1, 2 ve 4 saat gibi değişen sürelerde %2 ve %4 konsantrasyonlarında sevoflurana maruz bırakıldı. Embriyolar daha sonra Image J yazılımı kullanılarak kantitatif anjiyogenez değerlendirmesi için kontrol ve deney gruplarına ayrıldı, ardından tek yönlü varyans analizi ile istatistiksel analiz yapıldı.
Bulgular: Sonuçlar, sevoflurana maruz kalmanın anjiyogenez üzerinde doza bağlı pozitif bir etkiye sahip olduğunu, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında her iki konsantrasyona da maruz kalan embriyolarda damar yoğunluğunda önemli artışların gözlemlendiğini gösterdik. Ek olarak, çalışmamızda maruz kalma süresinin bu anjiyojenik etkileri daha da arttırdığı bulunmuştur.
Sonuç: Sevofluranın anjiyogenez üzerindeki doza ve süreye bağlı etkisine rağmen, mevcut literatür karışık bulgular sunmakta ve sevofluranın anjiyogenezdeki rolünü aydınlatmak için ek araştırmalara ihtiyaç olduğunu vurgulamaktadır. Bu özellikler kanser, yara iyileşmesi ve fetal gelişim gibi çeşitli tıbbi durumlardaki etkilerini anlamak için önemlidir. Sevofluran’ın plasental anjiyogenez üzerindeki etkilerine ilişkin gelecekteki araştırmalar, intrauterin büyüme üzerindeki potansiyel sonuçlarına ilişkin değerli bilgiler de sağlayabilir.
Objective: Angiogenesis, defined as the formation of new blood vessels from pre-existing ones, plays a vital role in both physiological and pathological conditions. Understanding agents that can influence angiogenesis is crucial in managing diseases where angiogenesis is dysregulated. This study focuses on sevoflurane, a commonly used inhalation anesthetic, whose effects on angiogenesis and embryonic development are not well understood. Our objective was to assess the impact of sevoflurane exposure on angiogenesis using the ex-ovo chick chorioallantoic membrane model.
Methods: In this model, fertilized chicken eggs were exposed to sevoflurane at concentrations of 2% and 4%, for varying durations of 1, 2, and 4 hours. The embryos were then divided into control and experimental groups for quantitative angiogenesis assessment using Image J software, followed by statistical analysis with one-way analysis of variance.
Results: The results indicate that sevoflurane exposure has a dose-dependent positive effect on angiogenesis, with significant increases in vascular density observed in embryos exposed to both concentrations compared to the control group. Additionally, the length of exposure was found to further enhance these angiogenic effects.
Conclusion: Despite the dose and duration-dependent impact of sevoflurane on angiogenesis, the existing literature presents mixed findings, highlighting the need for additional research to elucidate sevoflurane’s role in angiogenesis. This is particularly important for understanding its implications in various medical conditions, such as cancer, wound healing, and fetal development. Future investigations into sevoflurane’s effects on placental angiogenesis could also provide valuable insights into its potential consequences on intrauterine growth.